Dünya’da, çok yaygın kullanım alanları bulunan ve ılıman koşlulara adapte olabilen Bermudagrass-Köpek Dişi Ayrığı=Bermuda Çimi, Liliopsida sınıfı, Poaceae familyasında yer alır. Genellikle Doğu Afrika’dan yayılan cins, deniz yüksekliğinden değişik yüksekliklere kadar adaptasyon gösterebilmektedir (Avcıoğlu ve Soya,2009; Anonim,2007m). Ilık-yağışlı, tropik ve suptropik iklimlere adapte olan bitkinin anavatanı pek çok araştırıcı tarafından Hindistan olarak da bildirilmektedir(Avcıoğlu ve Soya,2009; Manga ve ark.,1999).
Özellikle çim alanlar için ıslah edilen çeşitler çok yayılıcı, ince yapraklı, sık bir çim örtüsü oluşturur. Gerek köksap gerekse sülüklerle kısa sürede yayılan Bermudagrass-Köpek Dişi Ayrığı=Bermuda Çiminin rengi acık yeşilden koyu yeşile kadar değişebilir (Açıkgöz, 1994).
Sıcak iklim bitkisi(C4) olan Bermudagrass-Köpek Dişi Ayrığı=Bermuda Çimi, en iyi gelişmesini ortalama sıcakların 25oC’ın üzerinde bulunan iklim kuşağında gerçekleştirmektedir. Düşük sıcaklıklara çok duyarlı olan bitkinin biyümesi genellikle 10oC’in altındaki sıcaklıklarda durur. Sıcaklığın -2 ile -3 oC ‘ye düşmesi, bitkilierin toprak üstü aksamlarını öldürmekte, büyüme noktaları dormansiye girmektedir. Aşırı sıçaklıklara oldukçadayanıklı olan Bermudagrass-Köpek Dişi Ayrığı=Bermuda Çimi sıcak ve tropik bölgelerde, sahil kuşağında, 670-1750 mm yağış alan yörelerde veya sulanan ortamlarda, 2600 m yüksekliklerde dahi yetiştirilebilmektedir (Avcıoğlu ve Soya,2009; Duke, 1983).
Basılmaya ve çiğnenmeye dayanımı çok üstün olan Bermudagrass-Köpek Dişi Ayrığı=Bermuda Çiminin kendini yenileme yeteneği yüksek, gölgeye dayanımı zayıftır. Çok değişik toprak şartlarında gelişebilir. Ancak iyi drenajlı, ince yapılı ve verimli topraklarda hızla yayılır. Toprak reaksiyonuna toleransı geniştir. pH’sı 5.5-7.5 arasında değişen topraklarda yetişebilir. Su göllenmesine oldukça dayanıklıdır. Tuzlu topraklarda diğer bitkilerden daha iyi gelişir (Açıkgöz, 1994).
Bermudagrass-Köpek Dişi Ayrığı=Bermuda Çimi tohumları ile veya vejetatif olarak üretilebilmekte, ancak 1000 tane ağırlığının(0.26 gr) çok düşük olması nedeniyle vejetatif olarak üretimi daha kolay yapılmakta ve pratik olmaktadır. Vejetatif üretim, bitki materyali (rizom ve stolon) ile gerçekleştirilir. Vejetatif parçalar, kesici araçlarla toplanır, parçalanır ve hazırlanan toprağa ya elle ya da özel aletlerle serpilir (Avcıoğlu ve Soya,2009).
Son yıllarda değişik Cynodon türleri veya melezlerden çim bitkisi olarak kullanılan birçok yeni varyete geliştirilmiştir. Bu türler melezlerin özellikleri aşağıdaki gibi özetlenebilir.
a. Cynodon transvaalensis (Burt-Davy): İnce yapılı, narin ve koyu yeşil yaprakları ile güzel bir çim örtüsü meydana getirir. Kuvetli sülükleri ile kısa sürede yayılır.
b. Cynodon x magennissi (Hurcombe): Çok kaliteli çim oluşturur. İnce ve narin sülüklerle yayılır. C. transvaalensis ile C.dactylon türlerinin doğal bir melezidir.
c. Cynodon imcompletus var. Hirsutus (stent) de Wet et Harlan: Çok ince ve narin sülüklerle yayılır. Köksaplı gelişmeye bu türde rastlanmaz.
Bu üç tür veya melez genellikle Uganda çimi olarak tanınır. Bunlar arasında en yaygını Cynodon transvaalensis ve Cynodon x magennissi çeşitleridir. Bermudagrass-Köpek Dişi Ayrığı=Bermuda Çiminden daha narin yapıda ve kaliteli çim veren bu varyetelerin genel iklim ve toprak istekleri Bermudagrass-Köpek Dişi Ayrığı=Bermuda Çimi ile benzerlik gösterir. Ancak soğuğa daha hassastırlar(Açıkgöz, 1994).
